Verhaaltjes voor het slapengaan zijn niet meer alleen voor kinderen
Als ambtenaar is het leven braaf.
Ik heb een voorbeeldfunctie en om deze reden moet ik goed in de gaten houden wat ik doe, of juist niet doe. Als ik op stap ga in eigen stad ben ik op mijn hoede, ik ga niet te hard uit mijn plaat uit angst dat ik mensen tegenkom die mij herkennen van mijn werk.
Een veelbelovende carrière als Instamodel, verleidster bij ‘Temptation Island‘ of Only Fans girl is bij voorbaat al gedoemd om te mislukken – als ik mijn baan wil houden tenminste. Dat wil niet zeggen dat ik geen verlangens heb, uit de bocht wil vliegen of domme dingen wil doen. Ik wil ook wel eens uit mijn dak gaan op een seksfeest, een stout filmpje maken en daar wat geld mee verdienen en ik wil ook wel eens met mijn kop op Tinder, vlees keuren voor een trio. Doe ik dat? Nee. Natuurlijk niet. Wat blijft er dan over? Een levendige fantasie, I guess.
Seksualiteit heeft mij altijd geboeid. Geen fetish was mij te gek, ik wilde alles weten wat er te weten viel. Na het verslinden van ‘Oh zit dat zo‘, de ‘Break Out‘ en de ‘Panorama‘ die ik jatte van mijn pa was ik tot de conclusie gekomen dat er maar één beroep voor mij was weggelegd: seksuoloog. Well, life happened.
Ik besefte dat ik beter eerst iets kon doen waar ik goed in was. Een veilige keus. Toen ik eenmaal werkte wilde ik niet meer fulltime studeren en ver reizen voor een studie. Een huis kopen kost geld, zo bleek. Echter, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Toen ik een relatie kreeg met mijn man en hem over mijn heimelijke verlangens vertelde spoorde hij mij aan om mijn seksuele fantasieën eens op papier te zetten. Zo zijn twee fragmenten van mijn verhalen gepubliceerd in het boek ‘Damn Hot’ wat in 2021 is uitgegeven. Wat was ik trots! Maar ik wilde meer.
Ik besefte me dat ik wilde weten of ik meer vrouwen kon bereiken met mijn vuilschrijverij. Ik was zó benieuwd of er meer vrouwen waren die opgewonden werden van mijn fantasieën.
Als je op zoek bent naar een literair hoogstandje ben je hier waarschijnlijk aan het verkeerde adres. Dat ambieer ik ook écht niet. Ik wil gewoon in de trein zitten en iemand mijn verhalen zien lezen. Dat er ook maar één vrouw in Nederland is die iets van mij leest en daarna haar vent bespringt.
Hoe leuk zou het zijn om men erover te horen praten op het werk. Heb jij al van die website gehoord met al die vunzige verhalen, Hemelse Ketterij? Al die lui met rode koontjes.
Heerlijk.